ابن ابی‌جراده ابوالفضل قاضی هبةالله بن احمدآلِ ابی‌جَراده، خاندانی علمی و سیاسی از سده ۱-۷ق/۷-۱۳م در عراق و حلب می‌باشد. یکی از شخصیت‌های این خاندان، ابوالفضل قاضی هبةالله بن احمد می‌باشد. ۱ - معرفی اجمالیابوالفضل قاضی هبةالله بن احمد (۴۱۳-۴۸۸ق/۱۰۲۲-۱۰۹۵م)، ادیب، شاعر، فقیه، محدّث و قاضی. حدیث را از پدرش آموخت. احتمالاً وی با احمد بن عبدالله بن سلیمان معروف به ابوالعلاء کعرّی (۳۶۳-۴۴۹ق/۹۷۳-۱۰۵۷م) دیدار داشته و از وی بهره برده است. او در شعر و ادب چیره دست بود و با فصاحت و بلاغت شعر می‌سرود. وی نزد حاکمان آل مرداس محترم و معتبر بود. در ۴۷۳ق/۱۰۸۰م، در اوایل حکومت شرف‌الدوله ابوالمکارم مسلم بن قریش، به منصب قضاوت حلب گمارده شد و تا آخر عمر این مقام را عهده‌دار بود. نزد محمود بن نصر بن صالح بن مرداس از وی سعایت شد، ولی محمود نکوهش بدخواهان را نشنید و از این‌رو هبةالله ضمن سرودن شعری او را ستود و سپاس گفت. ۲ - پانویس
۳ - منبعدانشنامه بزرگ اسلامی، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، برگرفته از مقاله «آل ابی‌جراده»، ج۱، ص ۳۵۰. |